Szanowni Państwo,
będę niezmiernie wdzięczna za pomoc w interpretacji następującego zagadnienia: „Wyrazy mylone i źle rozumiane”, np. irracjonalny to jest 'pozarozumowy', a nie 'absurdalny', por. też adaptować i adoptować, lipny i lipowy, owocny i owocowy itp. Jest to dla mnie bardzo ważne.
Z góry dziękuję.

Na stronie Poradni Językowej PWN, tuż pod zakładką Prenumerata nowości, znajduje się reklama książki Poprawnie po polsku, prowadząca pod adres https://ksiegarnia.pwn.pl/Poprawnie-po-polsku-Poradnik-jezykowy-PWN,68433070,p.html z osobliwą niespodzianką. Otóż proszę spojrzeć na belkę (pasek tytułowy) tego okna: „Książka Poprawnie po polsku – super rabat: 20%”. Rozumiem, że reklama rządzi się swoimi prawami, ale przytoczony ciąg słów ma raczej walor satyryczny niż perswazyjny. Jeśli ma być poprawnie, to niechże będzie superrabat!

Witam,
Jak poprawnie odmienić nazwę Szemud (wieś w woj. pomorskim, pow. wejherowski)?
Dziękuję, mz

Proszę o rozstrzygnięcie kwestii, z którą wrocławscy dziennikarze od dłuższego czasu nie mogą się uporać. Chodzi o modelowe osiedle wzniesione w 1929 r. na wystawę budowlaną Wohnung und Werkraum. Do dziś używa się nazwy skróconej, lecz o ile nikt nie wątpi, że w wymowie jest to ta [wuwa], o tyle nie bardzo wiadomo, jak to zapisać: WUWA, WuWA czy WuWa, a dalej – jak zapisywać formy przypadków zależnych, by nie powstało mylne wrażenie, iż mianownik brzmi [wuw]. Nie ma WUW-y, WuW-y, WuWy czy Wuwy?

Szanowni Państwo!
Proszę o opinię na temat używania nazwy własnej Tesco w mowie potocznej. Odmiana tego słowa razi moje uszy (D. „Spotkałem ich obok Teska”, Ms. „Byłem w Tesku” itd.). Z drugiej strony rzeczownik jest obecny w naszym języku od dziesięciu lat, deklinuje się tak jak jajko, a język słowacki przyjął jego odmianę. Czy Polacy także powinni odmieniać Tesco?

Chcę spytać o formę wyrażenia przyimkowego w lato, tak jak w zdaniu: Działo się to w lato 1970. Wszystkie współczesne poradniki językowe oraz nowe słowniki uznają ją za niepoprawną, zaś taką postać na równi z w lecie notuje Słownik ortoepiczny pod red. Szobera z roku 1948, przy czym warto zaznaczyć, że autor potępia zwroty: w wiosnę, w jesień i w zimę. W wyszukiwarce znajdziemy ok. 145 mln wyników pod tym hasłem. A zatem czy możemy tak mówić i pisać? Która forma weszła pierwsza? Pzdr M. Kiliński

Interesuje mnie niema. Z tego, co wiem, w przeszłości preferowano pisownię łączną, kiedy używano jej w znaczeniu: ‘nie pojawia się, nie występuje’, np.: „Niema głupich”, „Niema mowy”. Jak rozumiem, kiedy używamy ma w formie czasownika, musi on być pisany z nie rozdzielnie, np. „Jan nie ma w ręku pióra”. A zatem – należy raczej pisać łącznie czy rozdzielnie? Czy można pisać niema, nie naruszając zasad ortografii? A może taka forma jest preferowana dla wyrażenia ‘niewystępowania czegoś’?

Usłyszałem niedawno, że w słowach zakończonych na literę ę wyraźne jej wymawianie jest nadinterpretacją. Ale czy błędem wymowy? A co ze słowami zakończonymi literą ą? Czy jej wymawianie jest też nadinterpretacją? Mnie bardzo razi, gdy ktoś mówi: [robjo, pijo] itp.

Rzeczownik zajęcia w znaczeniu 'wykłady, ćwiczenia etc.' nie ma liczby mnogiej. Moje pytanie dotyczy jednak tego, czy można używać tego rzeczownika z liczebnikami – np. pięć zajęć, na piątych zajęciach, za pięć zajęć itp.
Pozdrawiam, S.Z.

Jak się poprawnie powinno powiedzieć: „W związku ze zobowiązaniem się…” czy „W związku z zobowiązaniem się…”?